Και ξάφνου η τέχνη του τατουάζ "αναβαθμίστηκε" σε εργόχειρο, με την επώδυνη προσταγή του ράβε-ξήλωνε, να διαπερνά ανθρώπινους καμβάδες!
O David Catá μέσα από το πρότζεκτ Mi vida a flor de piel , δηλώνει ότι οι άνθρωποι που άγγιξαν και διαμόρφωσαν τη ζωή μας, αφήνουν με κάποιο τρόπο το στίγμα τους επάνω μας.
Το κέντημα πορτρέτων στις παλάμες του, είναι μια πράξη αγάπης -σύμφωνα με τον κούκου καλλιτέχνη- και συμβολίζει την ένωση μέσα από τον πόνο. Στην άκρη του πρότζεκτ μάλιστα, γράφτηκαν κι άλλα τέτοια εμβριθή από τον Catá , δίνοντας ειδική βαρύτητα σε κάθε σταυροβελονιά.
Την ίδια στιγμή κάπου αλλού, η Eliza Bennett πιο λιτή και μίνιμαλ, περνάει πολύχρωμες κλωστές στα χέρια της, μετατρέποντας τον εαυτό της σ'ένα ζωντανό γλυπτό ...χωρίς πολλές εξηγήσεις και ερμηνευτικά επίπεδα.
http://www.elizabennett.co.uk/
